برانگیختگی جنسی زنان

اختلال علاقه و برانگیختگی جنسی زنان (Causes and Risks Factors of Female Sexual Interest and Arousal Disorder (FSIAD))، که قبلاً به عنوان اختلال برانگیختگی جنسی در زنان شناخته می شد، نوعی اختلال یا مشکل جنسی است که در آن علاقه چندانی به فعالیت جنسی وجود ندارد و هیچ پاسخی به تحریک جسمی یا ذهنی نیز وجود ندارد.

علائم و نشانه های اختلال علاقه جنسی و برانگیختگی زنان

بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-5)، علائم آن عبارتند از:

• کاهش یا فقدان کامل پاسخ برانگیختگی ناشی از نشانه های روانشناختی، خواندن شهوانی یا به خاطر سپردن یک فانتزی
• کاهش میل جنسی
• شروع محدود یا بدون شروع صمیمیت جنسی در یک رابطه
• کاهش یا عدم احساس در اندام تناسلی
• لذت جنسی محدود یا بدون لذت در طول رابطه جنسی
• به ندرت یا هرگز به رابطه جنسی فکر نمی کنید

یک فرد باید حداقل سه مورد از علائم ذکر شده در بالا را داشته باشد تا اختلال علاقه جنسی و برانگیختگی زنان تشخیص داده شود. آزمایشگاه روانشناسی جنسی در دانشگاه تگزاس در Austin خاطرنشان می کند: علاوه بر این، علائم باید حداقل برای شش ماه یا بیشتر باقی بمانند، باعث ناراحتی شخصی آنها شوند و یا بر سلامت روان آنها تأثیر بگذارند. این علائم را نمی توان با سایر مسائل پزشکی، مانند اختلال مصرف مواد، یا شرایط پزشکی دیگر، مانند افسردگی، مرتبط کرد.

تا همین اواخر، این نوع از اختلال عملکرد جنسی، تنها اختلال برانگیختگی جنسی زنان نامیده می شد، وضعیتی که در آن زنان برای برانگیختگی جسمی مشکل دارند. امروزه، متخصصان پزشکی این وضعیت را به عنوان یک اصطلاح ادغامی برای اختلال میل جنسی کم‌فعال توصیف می‌کنند، وضعیتی که در آن میل جنسی ندارید یا میل جنسی پایینی دارید، و اختلال برانگیختگی جنسی زنان پس از بررسی داده‌هایی که نشان می‌دهند تمایز بین برانگیختگی جنسی و پاسخ‌دهی ممکن است دشوار باشد. برای ارزیابی به این ترتیب، FSIAD به معنای یک اصطلاح چترگونه برای همه این علائم است زیرا برانگیختگی فیزیکی و میل جنسی ارتباط نزدیکی با هم دارند.

علل و عوامل FSIAD

با وجود کمبود تحقیقات در مورد سلامت جنسی زنان، تطابق جنسی، رابطه بین پاسخ تناسلی و برانگیختگی جنسی، به عنوان یکی از عوامل بالقوه در اختلال برانگیختگی و علاقه جنسی زنان ذکر شده است. مطالعه اخیر منتشر شده در مجله بین المللی سلامت بالینی و روانشناسی نشان داد که همخوانی جنسی در مردان بیشتر از زنان است. محققان نتایج 104 جوان (42 مرد و 62 زن) را پس از قرار گرفتن در معرض فیلمی با محتوای جنسی ثبت کردند. آنها دریافتند که زنان بیشتر احتمال دارد که عدم تطابق جنسی را تجربه کنند، جایی که ذهن آنها از واکنش برانگیختگی که در اندام تناسلی آنها رخ می دهد بی اطلاع است یا برعکس. حدس زده می شود که قطع ارتباط بین هر دو ناحیه می تواند به مسائل مربوط به عملکرد جنسی مربوط باشد.

علل زمینه ای اختلال علاقه جنسی و برانگیختگی زنان می تواند بین افراد متفاوت باشد و به دلیل عوامل متعددی بر رضایت جنسی، میل و برانگیختگی تأثیر می گذارد.

علل و عوامل خطر FSIAD عبارتند از:

• مشکلات جسمانی: طبق گفته کلینیک مایو، شرایط پزشکی مانند مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)، بیماری کلیوی یا دیابت، و داروهایی مانند برخی داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون یا آنتی هیستامین ها می توانند میل به رابطه جنسی و توانایی بدن برای پاسخ به محرک های جنسی را کاهش دهند.
• روان‌شناختی: مسائل مربوط به سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی می‌تواند به کاهش یا عدم برانگیختگی جنسی یا علاقه به رابطه جنسی کمک کند. علاوه بر این، افکار منفی، سابقه سوء استفاده جنسی، یا درگیری با شریک زندگی نیز ممکن است به این وضعیت کمک کنند.
• هورمونی: طبق تحقیقات گزارش شده است که سطوح پایین تستوسترون در زنان به کاهش میل جنسی و کاهش لذت جنسی و پاسخگویی کمک می کند. به‌علاوه، کاهش سطح استروژن پس از یائسگی، زایمان یا شیردهی ممکن است منجر به تغییراتی در بافت‌های واژن و کاهش جریان خون در ناحیه لگن شود.

چگونه اختلال برانگیختگی و علاقه جنسی زنان تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص این بیماری، پزشکان متخصص در اختلال عملکرد جنسی باید هرگونه دلیل فیزیکی یا روانی دیگر را برای توضیح عدم یا کاهش برانگیختگی یا علاقه جنسی رد کنند. مشکلات رایجی که می توانند بر سلامت جنسی تأثیر بگذارند عبارتند از: سندرم ادراری تناسلی یائسگی (GSM)، اندومتریوز و بیماری های مقاربتی مانند کلامیدیا.
پزشک شما در مورد سابقه پزشکی شما می پرسد و در مورد نگرش ها و تجربیات گذشته شما در رابطه با رابطه جنسی اطلاعاتی خواهد داشت. معمولاً از آزمایشات آزمایشگاهی برای تشخیص این بیماری استفاده نمی شود. با این حال، در برخی موارد، اختلال عملکرد تیروئید به عنوان یک علت زمینه‌ای گزارش شده است، بنابراین غربالگری هورمون محرک تیروئید (TSH) می‌تواند انجام شود.

در صورتی که رابطه جنسی دخول دردناک گزارش شود، معاینه لگن انجام می شود. مطالعات تصویربرداری مانند سونوگرافی ترانس واژینال ممکن است در بیماران مبتلا به درد جنسی برای رد تشخیص بیماری‌های واژن مانند افتادگی واژن، کیست‌ها، فیبروم‌ها و سرطان، طبق دستورالعمل‌های مدیریت بالینی کالج آمریکایی زنان و زایمان (ACOG) مورد استفاده قرار میگیرد.

گزینه های درمانی و دارویی برای FSIAD

FSIAD قابل درمان است. درمان توصیه شده برای اختلال علاقه جنسی و برانگیختگی زنان به علائم خاص شما بستگی دارد. اختلال عملکرد جنسی ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود.

داروهایی که می توانند کمک کنند:

• فلیبانسرین (Addyi)، یک داروی تایید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای زنانی که به یائسگی نرسیده اند، با اتصال به گیرنده های خاصی در مغز که به سطوح کافی دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین برای تسهیل میل جنسی متکی هستند، کار می کند. بر اساس مقاله ای در مجله Industrial Psychiatry. هر روز قبل از خواب به صورت خوراکی مصرف می شود. استفاده از این دارو ممکن است شانس ابتلای بیماران به افت فشار خون یا سنکوپ را افزایش دهد، بنابراین باید تحت نظارت دقیق پزشک قرار گیرند.
• Bremelanotide (Vyleesi) روی گیرنده های ملانوکورتین (انتقال دهنده های عصبی) برای تحریک میل کار می کند و فقط باید توسط زنان یائسه یا کسانی که به یائسگی نرسیده اند استفاده شود. این داروبصورت تزریقی، 45 دقیقه قبل از اینکه فکر کنید وارد فعالیت جنسی خواهید شد، مصرف می شود.
• استروژن درمانی شامل استفاده از کرم موضعی یا حلقه واژینال است. جریان خون واژن را افزایش می دهد و روانکاری واژن را بهبود می بخشد. اما مهم است که توجه داشته باشید که هورمون درمانی دارای خطراتی است که بسته به سن شما و خطر ابتلا به بیماری هایی مانند بیماری قلبی و سرطان، اینکه استروژن به تنهایی یا همراه با پروژسترون تجویز شود و دوز و نوع هورمونی که مصرف می کنید متفاوت است.
• درمان با آندروژن یا جایگزینی تستوسترون شامل استفاده از اسپری یا پچ ترانس درمال است. بر اساس مروری بر تحقیقات منتشر شده در مجله سلامت زنان، ممکن است این درمان در زنان یائسه برای استفاده برای دوره های کوتاه در نظر گرفته شود، اما تحقیقات متفاوتی در مورد اینکه آیا این درمان در زنان قبل از یائسگی موثر است وجود دارد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد زنانی که تستوسترون دریافت می‌کنند، بهبودی در نگرانی‌های جنسی را گزارش کرده‌اند، البته زمانی که سایر علل توسط یک ارائه‌دهنده حذف شدند. با این حال، این درمان برای زنان مورد تایید FDA نیست، اگرچه برخی از پزشکان ممکن است آن را برای زنان یائسه تجویز کنند.
  دکتر استفانی اس. فوبیون، مدیر پزشکی انجمن یائسگی آمریکای شمالی (NAMS) می گوید: «تستوسترون فقط در زنانی استفاده می شود که دلیل دیگری برای کاهش میل جنسی وجود ندارد. این تعداد زنان بسیار کمی است، زیرا زمانی که شما واقعاً در مورد آن صحبت می کنید، تقریباً همیشه دو تا سه جزء در آن وجود دارد، مانند [به عنوان مثال]، “واژن من خشک است و هنگام رابطه جنسی درد می کند.” بنابراین تقریباً همیشه. ممکن است یک وضعیت پزشکی [زمینه ای] وجود داشته باشد. اما اگر در پایان روز هیچ چیز دیگری برای ادامه دادن نداشته باشیم، آن زن واجد شرایط آزمایش تستوسترون خواهد بود.» بیانیه اجماع منتشر شده توسط انجمن بین‌المللی یائسگی (IMS)، دستورالعمل‌های رسمی برای این درمان ارائه می‌کند و هشدار می‌دهد که سطح تستوسترون باید در تمام مدت درمان به دقت توسط پزشک کنترل شود و فرمول‌ها یا مکمل‌های تنظیم‌نشده بی‌خطر نیستند. دوزهای بالای تستوسترون می تواند منجر به عوارض جانبی نامطلوب مانند ریزش مو، آکنه، پوست چرب و هیرسوتیسم شود.

برای مطالعه بیشتر در مورد انواع مشکلات و اختلالات جنسی با پیترتاک همراه باشید! پیترتاک ارایه کننده انواع محصولات زناشویی یه صورت کاملا محرمانه است. آنلاین خرید کنید!